تحقیق حاضر با هدف تعیین رابطه رفتار سازمانی مثبت گرا با سکوت سازمانی انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان ادارات کل بانک سپه (1905 تن) بوده که با استفاده از فرمول کوکران، 320 تن به روش تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی و مقطعی است. پایایی ابزار جمع آوری داده ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد و روایی آن با استفاده از نظرات اساتید مدیریت و کارشناسان بانک سپه و تکنیک تحلیل عاملی تاییدی، مورد تایید قرار گرفت. در ادامه به بررسی شاخص های برازش مدل به دست آمده و آزمون معنی داری فرضیه های پژوهش با تکیه بر نتایج تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل پرداخته شد. نتایج آزمون فرضیه ها حاکی از آن است که رفتار سازمانی مثبت گرا با سکوت سازمانی رابطه منفی و معناداری دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که تمامی ابعاد رفتار سازمانی مثبت گرا با سکوت مطیع رابطه منفی و معنادار دارند، اما در رابطه با سکوت خاموش، تنها رابطه منفی آن با خودکارآمدی مورد تایید قرار گرفت و رابطه امیدواری، تاب آوری و خوش بینی با سکوت خاموش معنادار نشد.

در سیر تحولات علم رفتار سازمانی دو نوع نگرش مثبت و منفی نسبت به انسان و رفتارهای آن قابل ملاحظه است. نگرش مثبت به دنبال کشف و پروش توانایی های درونی انسان بوده و نگرش منفی به دنبال اصلاح و درمان بیماری ها و رفتارهای غلط انسان می باشد. در این مقاله ریشه های فلسفی نگرش بیان شده و رفتار سازمانی مثبت گرا و ابعاد آن در راستای نگرش مثبت به بحث قرار گرفته و در نهایت ضمن بررسی رفتار سازمانی مثبت گرا به نقد آن نیز پرداخته خواهد شد. امید است مباحث راهنمای عمل سازنده مدیران و کارکنان سازمان ها قرار گیرد.

در عصر پرچالش امروز، پذیرش نقش های کارآفرینانه و داشتن نگاهی ویژه و تلاش برای شکوفایی ظرفیت ها و توانمنیدی های سرمایه های انسانی به منظور خلق مزیت رقابتی برای سازمان ها ضروری است. هدف این پژوهش تبیین رابطه سرمایه روان شناختی و کارآفرینی سازمانی در بین اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان بود که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تدریس بودند و از این تعداد 165 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (2007) و پرسشنامه محقق ساخته کارآفرینی سازمانی بود. نتایج پژوهش نشان می دهد بین سرمایه روانشناختی و ابعاد آن (امیدواری، خوش بینی، انعطاف پذیری و خودکارآمدی / اعتماد به نفس) و کارآفرینی سازمانی اعضای هیات علمی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که هیچ یک از مولفه های سرمایه روانشناختی به تنهایی برآورد کننده کارآفرینی سازمانی اعضای هیات علمی نیستند.

زمینه و هدف: در علم مدیریت، رفتار شهروندی سازمانی پدیده ای نوظهور است که در آن از کارکنان انتظار می رود بیش از الزامات نقش خود و فراتر از وظایف رسمی در خدمت اهداف سازمان باشند. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سرمایه روان شناختی و رفتار شهروندی سازمانی در مدیران و فرماندهان استان چهارمحال و بختیاری انجام شده است. روش شناسی: این پژوهش بر حسب هدف کاربردی، برحسب شیوه جمع آوری، پیمایشی و به لحاظ روش، توصیفی از نوع هم بستگی است. جامعه آماری پژوهش را مدیران و فرماندهان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری تشکیل داده است که بر اساس فرمول کوکران 120 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استاندارد سرمایه روان شناختی لوتاز (2007) و پرسش نامه استاندارد رفتار شهروندی سازمانی ویز (2006) استفاده شده است که روایی آن از طریق محتوایی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 85 درصد مورد تأیید قرار گرفته است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون ضریب هم بستگی پیرسون، آزمون رگرسیون چندگانه، آزمون تی و آزمون اف استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین سرمایه روان شناختی و رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت وجود دارد. بین سرمایه روان شناختی و رفتار کمک کنندگی، رفتار مدنی و رفتار جوانمردی رابطه مثبت وجود دارد و هم چنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین مؤلفه های سرمایه روان شناختی به ترتیب سازه خودکارآمدی، خوش بینی و تاب آوری دارای بیشترین قدرت پیش بینی رفتار شهروند سازمانی هستند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش تقویت سرمایه روان شناختی می تواند در ارتقاء رفتار شهروندی سازمانی پلیس که یکی از دغدغه های مدیریت در سال های اخیر است، کمک کند.

زمینه: رفتار سازمانی مثبت گرا دارای پیامدهای متنوعی است و می تواند به نوعی در حوزه اخلاق سازمانی اثرگذاری داشته باشد. ار این رو، هدف از این پژوهش اعتبارسنجی مدل الگوی اخلاق سازمانی با رویکرد رفتار سازمانی مثبت گراست. روش: پژوهش حاضر در زمره پزوهش های توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری شامل کارکنان شرکت سایپا، جمعاً 14444 نفر، بود. با استفاده از معادله کوکران و شیوه نمونه گیری تصادفی، 374 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی در نرم افزار SPSS و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار Smart PLS استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل ها نشان داد که علاوه بر آن که رفتار سازمانی مثبت گرا بر اخلاق سازمانی تاثیرگذار است، مولفه های رفتار مثبت گرا، شامل رفتار مثبت گرای فردی، رفتار مثبت گرای گروهی، رفتار مثبت گرای اجتماعی و رفتار مثبت گرای سازمانی بر اخلاق سازمانی تاثیرگذار هستند. نتیجه گیری: افزایش اخلاق سازمانی در ابعاد درونی و بیرونی می تواند به شکل معناداری تحت تاثیر رفتار سازمانی مثبت گرا قرار گیرد. با افزایش مثبت گرایی در سازمان ما شاهد سازمانی اخلاقی خواهیم بود.

هدف پژوهش تبیین تأثیر ابعاد سرمایه ی روان شناختی مثبت بر رفتارهای شهروندی سازمانی و نقش میانجی گری قرارداد روان شناختی بود. پژوهش از منظر هدف، از نوع کاربردی و از لحاظ انجام کار، پیمایشی است. جامعه ی آماری این پژوهش، کارکنان اداری کلیه ی دوایر بیمارستان شهید فقیهی شیراز در سال 1397 بودند که تعداد نمونه 300 نفر در نظر گرفته شد. نمونه گیری به روش ساده در دسترس صورت پذیرفت. ابزار سنجش، پرسشنامه های رفتار شهروندی سازمانی (Podsakoff, 1990)، قرارداد روان شناختی (Patrick, 2008) و سرمایه ی روان شناختی مثبت (Nguyen, 2012) بود. برای آزمون فرضیه ها از معادلات ساختاری و برای تحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس و آموس استفاده شد. یافته ها نشان داد که رابطه بین متغیرهای ابعاد سرمایه ی روان شناختی مثبت، رفتار شهروندی سازمانی و قرارداد روان شناختی تأیید شده است. همچنین ابعاد سرمایه ی روان شناختی مثبت منجر به افزایش تعهد و مسئولیت در قرارداد روان شناختی شد که این امر خود باعث بالا رفتن سطح رفتار شهروندی سازمانی شده است. درنهایت مشخص شد رابطه ی معناداری (0. 05P<) بین ابعاد سرمایه ی روان شناختی مثبت، بر رفتار شهروندی سازمانی با میانجی گری قرارداد روان شناختی وجود دارد.

اهداف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش مداخله ای روان شناسی مثبت گرا بر بهزیستی روان شناختی نوجوانان اجرا شد. مواد و روش ها: این پژوهش آزمایشی شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان دختر دبیرستانی منطقه سریش آباد کردستان بودند که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل بودند. نمونه های این پژوهش شامل 30 دانش آموز دختر دوره متوسطه بودند که به طور نمونه گیری دردسترس گزینش شدند. سپس این تعداد نمونه به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش عبارت از پرسش نامه 84 سؤالی بهزیستی روان شناختی ریف بود. پیش آزمون در هر دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. سپس روش مداخله ای روان شناسی مثبت گرا به مدت 10 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد و پس آزمون بعد از اجرای روش مداخله ای در هر دو گروه کنترل و آزمایش انجام شد. داده ها به روش تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیری مانوا نشان داد آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در متغیر بهزیستی روان شناختی بعد از اجرای روش مداخله ای روان شناسی مثبت گرا افزایش معناداری را نشان دادند (001/0>P). نتایج این پژوهش نشان داد روش مداخله ای مبتنی بر روان شناسی مثبت گرا، بهزیستی روان شناختی نوجوانان را افزایش می دهد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد روش مداخله ای روان شناسی مثبت گرا بر رشد شخصی، خودمختاری، تسلط بر محیط، روابط مثبت با دیگری، هدف در زندگی و پذیرش خود، تأثیر معناداری داشت (001/0>P). نتیجه گیری: روش مداخله ای روان شناسی مثبت گرا می تواند بهزیستی روان شناختی نوجوانان را افزایش دهد.

هدف این پژوهش بررسی نقش رفتار سازمانی مثبت گرا در تأثیر مربیگری سازمانی بر انگیزه خدمت عمومی با در بین کارکنان ستاد دانشگاه علوم پزشکی تبریز بوده است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری، کل کارکنان کارکنان ستاد دانشگاه علوم پزشکی تبریز (460 نفر) بود. نمونه 209 نفر، براساس فرمول کوکران و به روش تصادفی انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد مربیگری سازمانی، انگیزه خدمت عمومی و رفتار سازمانی مثبت گرا بوده است. روایی پرسشنامه ها از طریق اخذ نظر استادان تأیید و پایایی پرسشنامه ها به روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. برای تحلیل داده ها آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم افزارpls  استفاده شد. یافته ها پژوهش نشان می دهد که مربیگری سازمانی بر انگیزه خدمت عمومی تأثیرگذار است. رفتار سازمانی مثبت گرا تأثیر مربیگری سازمانی بر انگیزه خدمت عمومی را میانجیگری می کند. تمامی ابعاد مربیگری سازمانی (ارتباطات باز، رویکرد تیمی، ارجحیت فرد نسبت به وظیفه، پذیرش ابهام و تسهیل آموزش و توسعه کارکنان) بر انگیزه خدمت عمومی تأثیرگذار است. همچنین از بین ابعاد رفتار سازمانی مثبت گرا ابعاد خودکارآمدی، تاب آوری و خوش بینی تأثیر مربیگری سازمانی بر انگیزه خدمت عمومی را میانجیگری می کند.